#suckit

Hallo fans,

Dit is de 2e keer dat ik dit verslag schrijf. Omdat ik de eerste keer een nieuwe manier heb gevonden om op de iPad een kant en klaar verslag permanent te wissen vlak voor plaatsing. Het enige wat me tegenhield om niet direct dit ding in de ravijn te gooien is de gedachte dat er zo te zien meer dan 100 mensen zowaar geïnteresseerd in het wel en wee van ondergetekende. Waag het dus niet om eerder te stoppen met lezen. Ik weet je te vinden. Dus hierbij deel 2 van de Leonard-saga: Leonard en de zwaar geïrriteerde muskieten-familie.

Ik zit he-le-maal onder. Alsof bloeddorstige zandvliegen en bedbugs nog niet genoeg zijn. Plus natuurlijk het kamperen overdag (waar Indo's duidelijk NIET voor gebouwd zijn, zie skieën, zie Frans Bauer, sorry Pim, netjes).

Tot zover deze Hollandse klaagzang, beschouw het als een goedmakertje voor de loftrompet die ik nu ga blazen. Nieuw Zeeland is als een droom. Alsof je een ansichtkaart instapt. Het enige land ter wereld waar je zonnebril en je Instagram filters alles lelijker maken dan het is. Kilometers verlaten witte stranden, felblauwe zee, bergen met sneeuw, heldere sterrenhemels en zonsondergangen. En de meest aardige mensen ter wereld. De standaardbegroeting is hier op straat: How you doin' bro, how is your day? Vraag straks in de Albert Heijn met een big smile aan een willekeurig iemand: Alles goed man, hoe is je dag? Ik maak 50 euro over als je niet een verbouwereerd laat me met rust -jij rare psychopaat- hoofd terugkrijgt.

Ik had een afspraak met mezelf om zoveel mogelijk verschillende manieren van reizen te proberen en tot nu toe gaat het best aardig: vliegen, links rijden, varen, liften, paardrijden, surfen, kayakken en de winnaar van de maand: skydiven. Voor iedereen die net als ik een regenboog aan kleuren in zijn onderbroek vindt tijdens het staan op een hoog balkon: Volkomen gezond uit een vliegtuig springen op een paar kilometer hoogte met een gast op de je rug is een beste remedie.

Omdat de foto's (gezien de prijs) blijkbaar door God zelf wordt genomen, heb ik daar lekker Hollands op bespaard. Maar het uitzicht en de ervaring vergeet je nooit meer. Net als die hippie op mijn rug: DO YOU FEEL THE ADRENALINE BRO?? SUCK IT UP MAN!! SUCK IT! TAKE IT ALL IN YA!!
Dat deed ik dus.

Goh, klinkt allemaal best duur Leo, en geloof me: dat is het. Toen ik eindelijk weer de kans had om mijn ING app te openen, kreeg ik hetzelfde effect als het staan op een hoog balkon. Werd ik niet vrolijk van. Dus: hard aan het werk en dat brengt me bij het volgende station: Melbourne. Het culturele mekka van Australië. En dat geeft me de kans om weer eens te doen wat ik echt zolang gemist heb: muziek maken.

Je instrument loslaten voor een lange tijd kan heel verhelderend werken. Terug naar je core. Maar ondertussen heb ik zoveel geschreven en mijn voice recorder kan het semi kattengejank ook niet meer aan, dus ik moet echt snel weer een piano aanraken anders wordt ik knettergek. Ik zit gelukkig aan de juiste kant van de wereld want hier worden qua sound mooie dingen gemaakt (zie Gotye, Lorde).

Gefeliciteerd, je hebt niets belangrijkers te doen en dus het einde gehaald. Ik ben ondertussen doodsbang dat ik weer een verkeerd knopje indruk. Gaat vooralsnog goed. Oja, warmste maart ooit in Nederland? Ga ik een keer weg, kan ik niemand wat inwrijven. Zucht.

Geniet ervan!

Leo